-
1 głowa
trupia \głowa Totenkopf mzadzierać głowę ( przen) hochnäsig sein, die Nase hoch tragenotwarta/tęga \głowa heller/kluger Kopf mbarania/ośla/zakuta \głowa Schafs-/Dumm-/Dickkopf mzapalona \głowa Hitzkopf m, Heißsporn m6) (pot: człowiek jako jednostka)7) ( zwierzchnik)koronowana \głowa gekröntes Haupt nt\głowa państwa Staatsoberhaupt ntkto nie ma w głowie, ten ma w nogach ( przysł) was jd nicht im Kopf hat, das muss er in den Beinen haben ( prov)od stóp do głów von Kopf bis Fuß, vom Scheitel bis zur Sohlebić kogoś na głowę jdn um Längen übertreffen, jdn in die Tasche stecken ( fam)dać sobie głowę uciąć, że... seine Hand dafür ins Feuer legen, dass...iść po rozum do głowy zur Vernunft kommenłamać sobie nad czymś głowę sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenmieć głowę do czegoś das Zeug zu etw habenmieć głowę na karku nicht auf den Kopf gefallen sein, Köpfchen haben ( fam)pochylać [ lub schylać] głowę przed kimś jds Überlegenheit anerkennenprzerastać [ lub przewyższać] kogoś o głowę jdm haushoch überlegen sein, jdn weit übertreffen [ lub überragen]przewróciło się komuś w głowie jd ist eingebildet gewordenręczyć za kogoś/coś głową für jdn/etw seine Hand ins Feuer legenrobić coś bez głowy etw kopflos [ lub unüberlegt] tunrobić coś z głową etw klug [ lub überlegt] anfangenspaść [ lub zwalić się ( pot)] komuś na głowę jdn unerwartet besuchen, jdm auf den Pelz rücken ( fam)strzec kogoś/czegoś jak oka w głowie jdn/etw wie seinen Augapfel hütentłuc głową o mur mit dem Kopf durch die Wand wollentracić głowę den Kopf verlierenwchodzić komuś na głowę jdm auf der Nase herumtanzenwybić komuś coś z głowy jdn von etw abbringen, jdm etw ausreden [ lub austreiben]wylatywać komuś z głowy jdm entfallenzachodzić w głowę hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechenzawrócić komuś w głowie ( oszołomić) jdn durcheinander bringen, jdn verrückt machen ( fam) ( zaangażować uczuciowo) jdm den Kopf verdrehen\głowa do góry! Kopf hoch! -
2 skłaniać
I. vt1) ( wpływać na decyzję)\skłaniać kogoś do zrobienia czegoś jdn dazu bringen [ lub bewegen], etw zu tunII. vr1) ( decydować się)\skłaniać się do czegoś zu etw neigen2) ( mieć skłonności) -
3 chować
chować [xɔvaʨ̑]I. vt\chować klucze do kieszeni die Schlüssel in die [Hosen]Tasche stecken\chować coś przed kimś etw vor jdm verstecken [ lub verbergen]6) \chować głowę w piasek den Kopf in den Sand steckenII. vr3) ( rozwijać się)jak się chowają twoje dzieci? wie machen sich deine Kinder? ( fam) -
4 chylić
chylić [xɨliʨ̑]1) ( pochylać się) sich +akk neigensłońce chyli się ku zachodowi die Sonne geht im Westen unter\chylić się ku upadkowi dem Verfall entgegensehen, [völlig] zu verkommen drohen
См. также в других словарях:
przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… … Słownik języka polskiego
skryć — dk Xa, skryję, skryjesz, skryj, skrył, skryty skrywać ndk I, skryćam, skryćasz, skryćają, skryćaj, skryćał, skryćany 1. «umieścić w ukryciu, w niewidocznym, tajemnym miejscu; ukryć, schować» Skryć biżuterię przed złodziejami. Skryć zawiniątko za… … Słownik języka polskiego
czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
